به گزارش مشرق به نقل از فارس، با پرس و جوی فراوان موفق می‌شوم آدرس موسسه را در شمالی‌ترین نقطه تهران یعنی چیذر پیدا کنم طبقه سوم یک مجتمع مسکونی به مرکزی برای همسریابی تبدیل شده است اما هیچ تابلویی بر در و دیوار یا حتی جلوی در واحد نصب نشده تا متوجه شوی اینجا همان مقصد مورد نظر است.

زنگ در را که می‌زنم دختری جوان با لبخندی بر چهره برای ورود به داخل دعوتم می‌کند وارد که می‌شوم تعداد زیادی از زنان و دختران جوان براندازم می‌کنند بدون توجه به نگاه‌شان وارد پذیرایی شده و کنار سایر دختران می‌نشینم.

اینجا بر‌خلاف تصورات ذهنی‌ام منزل شخصی خانمی است که دختران و پسران را برای ازدواج به هم معرفی می‌کند همیشه در تصوراتم فکر می‌کردم موسسات همسریابی مکانی اداری با منشی و کامپیوتر هستند اما اینجا فضای دیگری دارد تمام افراد این خانه زن و دختر هستند و هیچ پسری در آن یافت نمی‌شود.

دختران زیادی با روسری یا بدون روسری داخل این خانه نشسته‌اند و صاحب منزل برایشان صحبت می‌کند درباره اینکه ماهی یک بار باید در جلساتی که تعیین می‌شود حضور پیدا کنند و اینکه آمار پسرانی که در موسسه ثبت‌نام می‌کنند نسبت به دختران بسیار کمتر است.

پس از اتمام صحبت‌ها دختر جوانی فرمهای ثبت‌نام را میان حاضران در جمع پخش می‌کند یکی از فرم‌ها نیز به دست من می‌رسد، فرم را نگاه می‌کنم در آن باید اطلاعاتی همچون نام،‌سن، آدرس منزل، شماره همراه، قد،‌وزن، تحصیلات و رنگ پوستت را بنویسی و در انتهای آن نیز مشخصات همسر دلخواهت را اینکه می‌‌خواهی همسر آینده‌ات قد بلند باشد یا کوتاه، چاق باشد یا لاغر.

 فرم‌ها پس از تکمیل در اختیار خانم صاحب‌خانه که حاضران در جمع به او خانم رابط هم می‌گویند، قرار می‌گیرد، خانم رابط از دختران می‌خواهد تا عکسی از خود را به او بدهند تا در صورت مراجعه پسران عکس‌ها برایشان نمایش داده شود.

 همسریابی در این موسسه رایگان نیست باید برای عضویت یک ساله مبلغ 30 هزار تومان را پرداخت کنی و اگر در این مدت موفق به ازدواج شدی باز هم باید مبلغ دیگری را بابت یافتن شریک زندگی پرداخت کنی.

پس از اینکه ثبت‌نامت به اتمام رسید خانم رابط وعده می‌دهد که مشخصاتت را در اختیار پسرانی که ثبت‌نام کرده‌‌اند قرار می‌دهد و می‌گوید ظرف چند روز آینده منتظر تماس‌ها باش.

بعد از صحبت‌های خانم رابط قند در دلت آب می‌شود و خوشحال از اینکه بالاخره طلسم یافتن شریک زندگی در حال شکسته شدن است و ازدواج دست‌یافتنی به سمت خانه حرکت می‌کنی.

پسران در سن 34 سالگی به فکر ازدواج می‌افتند/ ازدواج با دخترانی که 10 سال کوچکتر باشند

مهری دختر 31 ساله‌ای که برای ثبت‌نام به این مکان مراجعه کرده است در گفت‌‌و‌گو با خبرنگار زنان فارس از کاهش آمار ازدواج نگران بوده و می‌گوید: این روزها دیگر هیچ پسری به ازدواج فکر نمی‌کند و اکثر آنها در سن بالای 34 سالگی به یاد ازدواج می‌افتند تازه آن هم با دختری که 10 سالی از آنها کوچکتر باشد.

از او می‌پرسم که چرا برای ازدواج به اینجا مراجعه کرده است که در پاسخ بیان می‌کند: هر چه منتظر شدم تا شاید دوستان و آشنایان فردی را برای ازدواج معرفی کنند اتفاقی نیفتاد بنابراین زمانیکه شنیدم یکی از دوستانم از طریق این مکان با پسری عقد کرده من هم تصمیم گرفتم تا اسمم را در این موسسه ثبت‌نام کنم تا شاید فرصت ازدواج پیدا کردم.

مهری ادامه می‌دهد: خانواده‌ام در جریان ثبت‌نامم در این مکان هستند بدون اجازه آنها نمی توان ازدواج کرد اگر هم پسری از این طریق به من معرفی شد باید حتما از طریق خانواده وارد شود.

پسرانی که در ازدواج به دنبال مادیات و چهره دختر هستند

سمیه دختر 27 ساله‌ای که یک سال است در این موسسه ثبت‌نام کرده‌ و نامش در لیست انتظار برای ازدواج است همانند مهری خوش‌بین نیست، او گلایه‌های بسیاری دارد از پسرانی که با او تماس می‌گیرند اما تمام ملاکشان چهره و مادیات است.

وی می‌گوید: در طول این یک سال تنها دو پسر برای ازدواج با من تماس گرفتند و مکانی تعیین شد تا همدیگر را ببینیم اما زمانی که به ملاقات آنها ‌رفتم با وجود اینکه خود آقا پسر به لحاظ موقعیت مالی و ظاهری وضعیت چندان مناسبی نداشت اما اشتهای بسیار خوبی داشت و دختری را می‌خواست که همه چیزش کامل باشد.

محور سوالات پسران محدود به حقوق و جهیزیه دختر

سمیه ادامه می‌دهد: در دیدار با این پسرها تمام سوالات آنها از من به این محورها محدود بود میزان حقوق دریافتی‌ام در هر ماه، جهزیه‌ای که می‌خواهم بیاورم و پرداخت حقوقم در آخر ماه به همسرم آینده‌ام برای هزینه کردن در زندگی.

وی می‌گوید: این پسران در حالی تمام این انتظارات را از من داشتند که خودشان می‌گفتند نباید توقع بالایی برای خرید و برپایی مراسم عروسی داشته باشی من وضعیت مالی مناسبی ندارم و باید با من راه بیایی و توقع کمی داشته باشی.

این دختر دانشجو با بیان اینکه پس از گذشت یک سال از ثبت‌نامم در این مکان به این نتیجه رسیده‌ام که ازدواج از این طریق به هیچ عنوان فایده‌ای ندارد، گفت: تمام فکر این پسران مشغول مادیات و ظاهر دختر است و به تنها چیزی که فکر نمی کنند نجابت و اخلاق همسر آینده‌‌شان است از اینکه اسمم را در چنین مکانی ثبت‌نام کردم واقعا متاسفم.

پسری که به خواستگاری 30 تا 50 دختر می‌رود چگونه می‌تواند انتخاب درستی داشته باشد

مریم دختر 34 ساله دیگری است که مدت‌ها است نامش را در این موسسه ثبت‌نام کرده است او هم دلخوشی از این موسسه ندارد و می‌گوید: از طریق چنین مکان‌هایی نمی‌توان ازدواج کرد چرا که این موسسات اسم 30 تا 50 دختر را به یک پسر می‌دهند و جالب اینجاست که آقا پسر به دیدار تمام این دخترها می‌رود حتی اگر از یکی هم خوشش بیاید با خودش می‌گوید شاید نفر بعدی بهتر از او باشد بنابراین او را برای ازدواج انتخاب نمی‌کند و به امید نفرات بعدی همچنان قرارهای متعددی را با دختران مختلف می‌گذراد.

وی می‌افزاید: این دیدارهای مختلف پسر را دچار سردرگمی می‌کند و دست آخر هم نمی‌تواند فردی را برای ازدواج انتخاب کند من معتقدم این موسسات تنها پسران را گستاخ کرده‌اند و یک پسر زمانی که می‌بیند گزینه‌های متعددی را برای انتخاب دارد همچنان به روند قرار گذاشتن با دختران مختلف ادامه می‌دهد به امید اینکه دختر شاه پریون را پیدا کند در حالیکه خودش موقعیت نامناسبی دارد.

 شریک زندگی‌ام را از طریق موسسات همسریابی یافتم البته با مداخله خانواده

 مینا که توانسته از طریق این موسسات شریک زندگی خود را پیدا کند نظر کاملاً مساعدی نسبت به ازدواج از این طریق داشته و عنوان می‌کند: این موسسات دختران و پسران را با یکدیگر آشنا می‌کنند و این خود جوانان هستند که باید خانواده‌هایشان را در جریان بگذارند.

وی می‌افزاید: من و همسرم از طریق این موسسه با هم آشنا شدیم و خانواده‌هایمان نیز کاملا در جریان بودند به نظر من معرفی دختران و پسران برای ازدواج کار پسندیده‌ای است اگر جوانان از طریق این مکان‌ها برای ازدواج به هم معرفی نشوند پس باید در خیابان‌ها به دنبال شریک زندگیشان باشند.

نمی‌توان به جوانان گفت شریک زندگی خود را از خیابان انتخاب کنند

 خانم رابط نیز نظر بسیار مساعدی نسبت به این موضوع داشته و عنوان می‌کند: من گزینه‌های متعددی را به یک پسر یا خانواده‌اش معرفی می‌کنم و تا کنون تعداد بسیاری از جوانان را از این طریق به هم رسانده‌ام.

وی می‌افزاید: علت اینکه گزینه‌های متعدد را به یک پسر معرفی می‌کنم این است که تعداد دخترانی که برای ثبت‌نام مراجعه می‌کنند به مراتب بیشتر هستند به همین دلیل است که آقایان فرصت انتخاب بیشتری دارند.

صاحب این موسسه بیان می‌کند: بسیاری از جوانان در یافتن شریک زندگی معطل مانده‌اند و نمی‌توانند در بین اطرافیان یا همکاران مورد مناسبی را پیدا کنند شکل‌گیری موسسات همسریابی با مداخله خانواده‌ها می‌تواند به معرفی شریک زندگی کمک کند نمی‌توان به جوانان گفت که در خیابان شریک زندگی خود را پیدا کنند.

مشکل اقتصادی جوانان حل شود آمار ازدواج بالا می‌رود

اما عشرت شایق نماینده مجلس هفتم نظر مساعدی نسبت به موسسات هسریابی ندارد او معتقد است انتخاب همسر خرید خانه یا ماشین نیست که نیاز تشکیل  "بنگاه" یا "موسسه" داشته باشد.

وی می‌افزاید: هم‌اکنون مشکل جوانان انتخاب همسر نیست بلکه آنها دغدغه مهمتری به اسم اشتغال دارند که اگر این مشکل را حل کنیم بسیاری از جوانان راحت‌تر ازدواج خواهند کرد.

تشکیل مکان‌هایی در اداره‌ها، محلات و مساجد برای آشنایی جوانان و شکل‌گیری ازدواج

غلامعلی افروز رئیس سازمان نظام روانشاسی کشور از مخالفان سرسخت ازدواج از طریق سایت‌ها و موسسات همسریابی است و نقش واسطه‌ها را در ازدواج مهم می‌داند و معتقد به ازدواج به روش سنتی و از طریق واسطه‌هاست.

وی با تأکید بر استفاده از واسطه‌ها در امر ازدواج و تشکیل مکان‌هایی در ادارات و دانشگاه‌ها برای آشنایی جوانان می‌گوید: بسیاری از بنگاه‌های همسریابی مطابق با اصول غربی اقدام می‌کنند و نمی‌توانند موجب همسرگزینی مناسب شوند.

افروز با اشاره به اینکه می‌توان با ایجاد واحدهایی در دانشگاه‌ها، مساجد، محلات، ادارات و خانواده‌ها از افراد متعهد و با بصیرت برای آشنایی دو جوان با یکدیگر کمک گرفت، عنوان می‌کند: در انتخاب همسر باید به اصول همسان‌گزینی و کفویت توجه لازم را داشت.

وی با اشاره به اینکه همسرگزینی بحث بسیار مهمی است و صرفاً افراد بابصیرت می‌‌توانند در این موضوع مداخله کنند، می‌گوید: صرف اینکه دختران و پسران را در یک مکان جمع کرده و آنها را با یکدیگر آشنا کنیم و در حقیقت فضایی برای دوستی آنها ایجاد کنیم این امر همسرگزینی نیست.

معرفی جوانان به یکدیگر از طریق موسسات همسریابی اگر با آگاهی و مداخله خانواده‌ها باشد می‌تواند موقعیت‌های ازدواج را فراهم کند چرا که هم‌اکنون جوانان بسیاری هستند که آماده ازدواج بوده اما دختر مناسبی را در میان دوستان، بستگان و همکاران خود پیدا نمی‌کنند، موسسات همسریابی می‌توانند به آنها در انتخاب شریک زندگی کمک کنند به شرط اینکه خانواده‌ها کاملا در جریان باشند تا آشنایی‌ها به دوستی و آسیب نینجامد.